Prowadzony jest „dialog” z systemem pacjenta za pomocą różnych danych wejściowych, takich jak strefy odruchów, strefy bólu, ampułki testowe itp., w których lokalizowane są problemy, aby następnie znaleźć priorytety i poziomy leczenia (struktura, chemia, psychika, informacje).

Podczas pracy tą metodą dopuszczalne są wszystkie metody leczenia zaburzeń, chodź często stosowane są: akupunktura, tradycyjna medycyna chińska, refleksologia, homeopatia, fitoterapia, osteopatia. Skutkuje to wieloma możliwościami integracji metody z własnym systemem i leczenia pacjentów z holistycznej perspektywy.